|
EDUKACJA ZAWODOWA ZORIENTOWANA NA RYNEK PRACY
Współczesny świat odznacza się gwałtownym rozwojem technologicznym oraz rosnącymi standardami nabywania nowej wiedzy i umiejętności. Zmienia się świat, który nas otacza, przez co dynamicznie zmienia się rynek pracy, a w konsekwencji - zmieniają się oczekiwania wobec człowieka. Postęp technologiczny, przejawiający się między innymi informatyzacją, automatyzacją i robotyzacją procesów produkcyjnych, stanowiących główne wyznaczniki czwartej rewolucji przemysłowej określanej jako Przemysł 4.0, stawia duże wymagania przed współczesnym pracownikiem. Jak odnaleźć się w takiej rzeczywistości? W dobie niemal nieograniczonego dostępu do informacji tradycyjna ścieżka edukacyjna utraciła monopol na zdobywanie wiedzy. Dlatego tym ważniejsza jest umiejętność uczenia się. Tony Wagner w swojej książce „Global Achievement Gap” wskazuje siedem umiejętności kluczowych dla współczesnego rynku pracy. Jego zdaniem walutę XXI w. stanowią: 1. umiejętność krytycznego myślenia i rozwiązywania problemów, 2. współpraca sieciowa i przywództwo poprzez dobry wpływ, 3. obrotność i elastyczność, 4. inicjatywa i przedsiębiorczość, 5. efektywna komunikacja, 6. dostęp i analiza informacji, 7. ciekawość świata i wyobraźnia.
Autor stworzył powyższą listę umiejętności w oparciu o rozmowy z prezesami i dyrektorami największych amerykańskich spółek. Tak zdefiniowane potrzeby rynku pracy są ogromnym wyzwaniem dla współczesnej szkoły. Nie bez powodu na wszystkich etapach edukacji kładzie się coraz większy nacisk na kształtowanie kompetencji koniecznych do dobrego funkcjonowania na rynku pracy. Ważne jest wykształcenie u młodych ludzi odpowiednich postaw zawodowych i właściwej motywacji do uczenia się przez całe życie. Dalsze uczenie się, zarówno w sposób formalny, pozaformalny jak i nieformalny, a co za tym idzie - zdobywanie nowych kompetencji, jest dzisiaj absolutnie konieczne, aby nadążać za zmianami na rynku oraz stanem wiedzy branżowej. Kształcenie zawodowe na miarę naszych czasów
W polskiej polityce edukacyjnej ostatnich lat łatwo zauważalny jest wzrost znaczenia kształcenia zawodowego. Kierunek działań, jaki obrano, ma służyć dopasowaniu systemu edukacji do potrzeb pracodawców oraz zwiększeniu mobilności zawodowej absolwentów. Potrzeba wejścia na rynek pracowników z nowymi kwalifikacjami powoduje, że system edukacji musi nadążać za nieuniknionymi zmianami. Dlatego też w Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju jednym z kierunków interwencji jest „lepsze dopasowanie edukacji i uczenia się do potrzeb nowoczesnej gospodarki”[2]. Zainicjowana w 2017 roku w Polsce reforma szkolnictwa zawodowego odpowiada na potrzeby gospodarcze. Na mocy ustawy o zmianie ustawy - Prawo oświatowe, ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw od pierwszego września bieżącego roku wchodzi w życie wiele zmian w szkolnictwie branżowym. Wprowadzone rozwiązania dotyczą przede wszystkim:
• organizacji kształcenia w branżowej szkole II stopnia oraz szkole policealnej, a także warunków uruchamiania przez szkołę kształcenia w zawodzie; • wzmocnienia udziału pracodawców w kształceniu zawodowym, w tym w realizacji praktycznej nauki zawodu dla uczniów szkół; • wzmocnienia nadzoru dyrektora szkoły nad jakością kształcenia prowadzonego u pracodawców; • umożliwienia szkołom organizacji krótszych form kursowych; • wprowadzenia obowiązku przystępowania przez uczniów do egzaminu zawodowego jako warunku ukończenia szkoły; • możliwości realizacji dodatkowych umiejętności w zawodach w celu zwiększenia szansy na zatrudnienie; • wprowadzenia obowiązkowych szkoleń branżowych dla nauczycieli zawodu u pracodawców, • zasad dotowania publicznych szkół ponadpodstawowych prowadzących kwalifikacyjne kursy zawodowe oraz branżowych szkół II stopnia; • zwiększenia dofinansowania pracodawcom kosztów kształcenia uczniów w zawodach deficytowych; • ujednolicenia pensum nauczycieli praktycznej nauki zawodu; • organizacji i funkcjonowania szkół i placówek prowadzących kształc enie zawodowe; • zmiany zasad udzielania akredytacji na kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych.
Znowelizowane prawo oświatowe dopuszcza możliwość przygotowania uczniów szkół zawodowych w trakcie nauki w szkole do uzyskania dodatkowych uprawnień, zdobycia umiejętności zawodowych lub kwalifikacji rynkowych. Jest to odpowiedź na potrzebę dopasowania modelu kształcenia zawodowego do wymagań stawianych przez współczesny rynek pracy. Efektem zmian ma być umożliwienie absolwentom szkół zawodowych łatwiejszego wejścia na rynek pracy i swobodnego funkcjonowania na nim.
Od 2017 roku symbol i poziom PRK umieszczany jest na świadectwach wydawanych absolwentom szkół podstawowych i gimnazjów, świadectwach dojrzałości, dyplomach ukończenia studiów i dyplomach potwierdzających kwalifikacje zawodowe. To jednak nie wszystko! Największą rewolucją, jaką wprowadza ZSK, jest możliwość uzyskiwania kwalifikacji rynkowych, których nie ma w ofercie edukacji formalnej, ale które są poszukiwane na rynku pracy. W praktyce oznacza to możliwość poddania się procesowi potwierdzenia kompetencji (tzw. walidacji) w uprawnionej do tego instytucji i uzyskania kwalifikacji. Chodzi o kompetencje, które możemy zdobyć, rozwijając swoje zainteresowania, ucząc się samodzielnie lub po prostu w toku dotychczasowej kariery zawodowej. Dla przykładu - osoba będąca z wykształcenia elektrykiem i pasjonująca się naprawą rowerów, może swoje hobby przekuć w kwalifikację rynkową „Naprawa, konserwacja i modernizacja rowerów”. Zintegrowany System Kwalifikacji oraz rozwiązania wprowadzane aktualnie w edukacji zawodowej stwarzają możliwości kształtowania u uczniów kompetencji niezbędnych na dzisiejszym rynku pracy, poszerzania ich perspektyw poprzez wychodzenie poza główny kierunek kształcenia w stronę kwalifikacji rynkowych, a ponad wszystko - zaszczepiania idei uczenia się przez całe życie. Anna Fiedorczuk, Ewa Frołow Instytut Badań Edukacyjnych Doradcy regionalni ds. Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji w woj. podlaskim
Anna Fiedorczuk e-mail:
Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.
Beata Sulima e-mail: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.573 444 569 Bibliografia 1.https://forsal.pl/galerie/705867,duze-zdjecie,1,kompetencje-xxi-wieku-7-rzeczy-ktorych-nie-nauczy-cie-szkola a-powinna.html (dostęp: 2019.08.07) 2. Uchwała nr 8 Rady Ministrów z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie przyjęcia Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju do roku 2020 (z perspektywą do 2030 r.), (dostęp: 2019.08.07) Ćwiczenia oddechowe
Oddech jest jednym z głównych elementów biorących udział w procesie mówienia. Dlatego też, usprawnianie funkcji oddychania jest niezwykle istotne w terapii logopedycznej.
Dzieci nieprawidłowo oddychające narażone są na: - częste choroby dróg oddechowych - osłabione napięcie mięśni w obrębie jamy ustnej - złe nawyki układu narządów mowy przyczyniające się do różnych wad wymowy, czy też nawet wady zgryzu - ograniczoną pojemność płuc, co może być przyczyną niedostatecznego dotlenienia organizmu
Korzyści ćwiczeń oddechowych w terapii logopedycznej Odpowiednie ćwiczenia oddechu pomagają usprawniać wiele funkcji: - prawidłowy nawyk oddychania torem ustnym - wydłużanie oraz kontrolowanie fazy wydechowej - wzmacnianie oraz kontrolowanie siły wydmuchiwanego powietrza - odpowiednie kierowanie strumienia powietrza Co więcej, ćwiczenia oddechowe ściśle wiążą się z pracą narządów artykulacyjnych. Usprawnianie poszczególnych funkcji oddychania korzystnie wpływa na pracę żuchwy, mięśni warg i języka, oraz na koordynację ruchów tych narządów. Odpowiednio dobrane ćwiczenia są pomocne w likwidacji wad artykulacyjnych, m. in. takich jak: rotacyzm (zaburzenia artykulacji głoski [r]), sygmatyzm (niewłaściwa wymowa głosek szeregu szumiącego [sz, ż, cz, dż], syczącego [s, z, c, dz] lub ciszącego [ś, ź, ć, dź]), kappacyzm/gammacyzm (nieprawidłowa realizacja głosek [k, g]), czy przy mowie bezdźwięcznej. Ponadto, ćwiczenia kontrolujące oddech są niezbędne w terapii dzieci z niepłynnością mowy. Ważne! Nie powinno się robić kilku ćwiczeń oddechowych jedno po drugim! Należy pamiętać, że ćwiczenia zawierające elementy dmuchania/chuchania, są niezwykle wyczerpujące. Ćwicząc oddech zbyt mocno i zbyt długo, łatwo o zawrót głowy. Pamiętajmy więc, aby robić częste przerwy oraz nie wstawać zbyt szybko z miejsca tuż po intensywnym dmuchaniu. Po wykonanym zadaniu najlepiej jest chwilę posiedzieć / poleżeć, i uregulować oddech.
Przykładowe ćwiczenia i zabawy oddechowe
Dmuchanie na piórko – szczególnie polecane dzieciom, które nie potrafią dmuchać. Lekkie piórko jest wrażliwe na najmniejszy podmuch powietrza, więc łatwo o przesunięcie się piórka, czy też poruszenie jego włosków, co wyraźnie unaocznia dziecku efekt jego wysiłku. Piórkowy mecz – dzieci nieco sprawniej dmuchające również mogą świetnie bawić się z piórkiem. Piórko kładziemy na środku stołu. Dwóch zawodników staje po przeciwnych stronach stołu. Aby zdobyć punkt, dzieci na zmianę dmuchają piórko w stronę krawędzi stołu przeciwnika, aż spadnie. Wygrywa gracz, któremu więcej razy uda się zdmuchnąć piórko ze stołu. Fruń piórko, fruń! – zabawa polega na jak najdłuższym utrzymaniu piórka w powietrzu, nie dotykając go, a jedynie dmuchając na nie. Dmuchanie balonów – a co z nadmuchanymi balonami? To już kwestia wyobraźni JZwiązane balony można pomalować i poodbijać nimi. Natomiast niezawiązane, są świetnymi piszczałkami, lub „uciekajkami” gdy się je wypuści z ręki. Więc łapiemy je i znów nadmuchujemy J Bąbelki - dmuchanie przez słomkę do kubka z piciem. Urodziny – zdmuchiwanie świeczek (mogą to być namalowane i wycięte świeczki z papieru, uginające się pod wpływem podmuchu powietrza, choć pod czujnym okiem dorosłych mogą też być prawdziwe świeczki/zapałki), śpiewamy sto lat, sto lat!, dmuchamy i klaszczemy z radości po każdej zdmuchniętej świeczce J Dmuchane Malowanie – (kartka, słomka + płynne farby, lub zabarwiony kisiel) Chlapiemy kroplami farby na kartkę papieru, następnie dmuchamy na plamki w różnych kierunkach, tworząc malownicze wariacje. Na koniec, obrazek zginamy w pół, aby po chwili znów go rozłożyć i podziwiać powstałą abstrakcję J Wdech i Wydech – do jednej ręki bierzemy kwiatuszek (prawdziwy, sztuczny, własnoręcznie zrobione, itp.). Na drugą rękę kładziemy piórko. Wąchając kwiatuszek, robimy głęboki wdech nosem. Następnie zdmuchujemy piórko z dłoni (torem ustnym). Gonimy za piórkiem, łapiemy i je… i jeszcze raz J Czyściochy – chuchamy na lustro/lustereczko, i czyścimy np. chusteczką Zimno / Gorąco – przygotowujemy przedmioty, bądź ilustracje, przedstawiające coś zimnego i gorącego (lub coś co kojarzy się z chłodem i ciepłem). Dzieci mają za zadanie odpowiednio zareagować do przedstawionego obrazka: na zimne – chuchamy, na ciepłe – dmuchamy. Wrona bez ogona – na jednym wydechu staramy się wyliczyć jak najwięcej wron: jedna wrona bez ogona, druga wrona bez ogona, trzecia wrona bez ogona… Ile udało Ci się zliczyć? Opracowała: Alicja Pyczot - logopeda
Słowa mogą ranić - Hejt w Internecie
Hejt to działanie w internecie wymierzone w indywidualne osoby. To opinia dotycząca konkretnej osoby wyrażona w sposób ostry, raniący i obrażający. Towarzyszy temu często wulgarny język. Hejt można wyrażać w sposób: słowny, pisemny i obrazkowy. Hejt prowadzi do poważniejszego zjawiska jakim jest mowa nienawiści, a ta z kolei do wykluczenia, dyskryminacji i przemocy. Źródło: http://brpd.gov.pl/sites/default/files/global_dignity_poland_hejt_rodzic_material_edukacyjny.pdf Hejt w Internecie staje się zjawiskiem coraz częstszym i niesie ze sobą olbrzymie zagrożenie oraz szereg negatywnych konsekwencji. Korzystanie z komputera jest we współczesnym świecie niemal nieodzowne, ale efekty powinny służyć wszystkim uczestnikom życia społecznego, a nie stawać się bronią przeciwko nim. Hejt jest formą przemocy psychicznej. Pamiętaj, w Internecie nikt nie jest anonimowy a konsekwencje niewłaściwych zachowań ponieść można nawet po wielu latach. Pamiętaj, nie jesteś sam, nie jesteś sama. Nie poddawaj się hejtowi. W razie potrzeby skontaktuj się z pracownikami poradni, pedagogiem szkolnym, policją.
Hejt w Internecie a kodeks karny Hejt jest działaniem podlegającym karze. Na podstawie zapisów kodeksu karnego, hejt może być ścigany z następujących artykułów:
Ważne informacje znajdziesz na: · http://brpd.gov.pl/sites/default/files/global_dignity_poland_hejt_dziecko_material_edukacyjny.pdf
opracowała: Joanna Truszkowska
Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna nr 2 w Łomży zaprasza dzieci z klas IV –VI na przesiewowe badania Testem Uzdolnień Wielorakich
Test Uzdolnień Wielorakich − Diagnoza i wspomaganie w rozwoju dzieci uzdolnionych
„Każde dziecko jest wyjątkowe, jedyne w swoim rodzaju” Gardner, H. (2002). Inteligencje wielorakie. Teoria w praktyce. Poznań: Media Rodzina
Diagnoza ucznia zdolnego stanowi jedno z ważnych zagadnień w edukacji. Podstawowym zadaniem procesu diagnostycznego w środowisku dzieci zdolnych jest:
Każde dziecko ma prawo do nowoczesnej i efektywnej edukacji na miarę własnych możliwości. Istotnym problemem w edukacji jest jej efektywność. Czas pobytu w szkole musi być wykorzystany z pożytkiem dla ucznia. Skuteczna edukacja to edukacja, która: · respektuje to, jak uczy się mózg, uwzględnia predyspozycje zmysłowe i to, jak wielozmysłowo człowiek poznaje świat · dostosowana do możliwości uczniów, uwzględniająca ich potrzeby i zainteresowania; w której każdy uczeń traktowany jest wyjątkowo, zgodnie ze swoim indywidualnym, niepowtarzalnym profilem inteligencji Diagnoza w zakresie uzdolnień może być pomocna w określeniu indywidualnego profilu osoby badanej. Dzięki temu możliwy jest opis zalet dziecka, jego, predyspozycje twórczych i silne strony, a tym samym wskazuje na dostosowane do osoby ścieżki nauczania i rozwoju. Spójność między indywidualnymi predyspozycjami a otrzymywanym wsparciem powoduje zwiększenie satysfakcji z pracy, silniejszą motywacją i świadomością samego siebie. Źródło: 2. W. Poleszak R. Porzak G. Kata A. Kopik, Diagnoza i wspomaganie w rozwoju dzieci uzdolnionych Test Uzdolnień Wielorakich i materiały dydaktyczne, Warszawa 2014 Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna nr 2 w Łomży zaprasza dzieci w wieku 16-30 miesięcy na przesiewowe badania zagrożenia zaburzeniami ze spektrum autyzmu
M-CHAT-R/F jest dwustopniowym narzędziem przesiewowym stosowanym w celu oceny, czy dane dziecko może być zagrożone zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Przeznaczone jest do regularnych obserwacji dzieci w wieku 16-30 miesięcy. W przypadku wystąpienia ryzyka potrzebne jest przeprowadzenie przez specjalistę procedury weryfikacyjnej, potwierdzającej lub wykluczającej wynik otrzymany w kwestionariuszu.
M-CHAT-RF wykrywa wiele przypadków dzieci z ASD, a ponadto może obniżyć średnią wieku diagnozowanych dzieci o ok. 2 lata, tym samym zwiększając dostęp tych dzieci do wczesnej interwencji. Dzieci, które w ocenie tym narzędziem uzyskają wynik wskazujący na niskie ryzyko wystąpienia autyzmu (93% przypadków) nie muszą już być poddawane badaniu drugą częścią kwestionariusza follow-up, jeśli nie wskazuje na to obserwacja pod kątem rozwoju, jednak powinny zostać poddane ponownej ocenie, jeśli nie ukończyły jeszcze drugiego roku życia. Dzieci, u których ryzyko wystąpienia autyzmu oceniono jako średnie (6% przypadków) wymagają przeprowadzenia badania follow-up, które dostarcza dodatkowych informacji istotnych dla dokładnej oceny stopnia ryzyka. Około jedna trzecia dzieci, których rodzice wypełnili drugi poziom kwestionariusza wykazują cechy wskazujące na ryzyko wystąpienia ASD i wymagają przeprowadzenia diagnostyki klinicznej oraz w miarę możliwości wsparcia oddziaływaniami wczesnej interwencji. U dzieci, które uzyskują wyniki wskazujące na wysokie ryzyko wystąpienia ASD (1 % przypadków) można pominąć badanie follow-up i od razu skierować je do postępowania diagnostycznego oraz wczesnej interwencji Źródło: http://badabada.pl/pro/m-chat-r-f
Rezerwacja terminu osobiście w sekretariacie Poradni lub telefonicznie 86 2150318. Osoby prowadzące badania: Joanna Truszkowska; Ewa Frołow |
