Poradnia Psychologiczno - Pedagogiczna nr 2 w Łomży

Z inicjatywy Międzynarodowego Towarzystwa Zapobiegania Samobójstwom i Światowej Organizacji Zdrowia od 2003 roku w dniu 10 września kierujemy uwagę społeczności na zagadnienia związane
z samobójstwem i jego konsekwencjami.

O skali narastającego problemu alarmuje m.in. Polskie Towarzystwo Suicydologiczne. Komenda Główna Policji [1] oraz Główny Urząd Statystyczny publikują statystyki pokazujące obecnie zmniejszającą się liczbę prób samobójczych zakończonych zgonem, ale równocześnie rośnie ilość podejmowanych prób samobójczych. Ważna jest świadomość, że poszczególne liczby w kilkutysięcznym wskaźniku to symbolicznie opisane tragiczne sytuacje wielu osób, u których m.in. objawy choroby, poczucie osamotnienia, frustracja i cierpienie przyczyniły się do decyzji o zakończeniu życie. Każde samobójstwo to przede wszystkim wyzwanie zmierzenia się z codziennością dla otoczenia samobójcy.

Badania potwierdzają, że tym, co stanowi czynnik ochronny, jest ROZMOWA. W świecie, w którym otacza nas coraz więcej technologii, bliskość drugiego człowieka ma bardzo duże znaczenie.

Obecnie coraz więcej młodych osób podejmuje próby samobójcze. Ważne, abyśmy reagowali widząc nietypowe zachowanie, szczególnie wstępujących w trudny wiek rozwojowy nastolatków. W takich sytuacjach nie musimy być specjalistami, czy obawiać się o brak kompetencji. Pokazanie drugiej osobie, że mamy dla niej czas i jest dla nas ważna, ma ogromne znaczenie.

„(…)Jak zapobiegać samobójstwom? – Słowo leczy lub zabija, chodzi o to, żeby nasze słowo leczyło. Rozmowa, zainteresowanie się problemem innej osoby może okazać się dla niej niezwykle pomocne – zaznacza prof. Hołyst” [2].

Wiele osób nie radzi sobie z trudnościami, z jakimi mierzą się każdego dnia. W obecnie  obowiązującej amerykańskiej klasyfikacji DSM 5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) występuje „samobójcze zaburzenie zachowania” [3] Wynika to z podkreślenia odrębności specyfiki zachowań samobójczych i uniezależnia je od innych zaburzeń psychicznych czy zaburzeń nastroju. Depresja czy nasilone objawy psychotyczne nie sprzyjają próbom samobójczym, w wielu sytuacjach samobójcy popełniają swoje czyny z zupełnie innych powodów.

Dlatego ważne, aby osoby potrzebujące pomocy trafiały do miejsc, gdzie mogą dostać profesjonalną pomoc.

Klinicyści oraz personel nielekarski posiadają różnego rodzaju narzędzia do oceny stanu zdrowia pacjenta i mogą zaoferować profesjonalną pomoc [4]. Dla wielu osób ważne jest wcześniejsze spotkanie z psychologiem lub terapeutą, który będzie potrafił ocenić stan zdrowia, udzielić wsparcia i zaplanować dalsze działanie. Takimi miejscami dla dzieci i młodzieży są bezpłatnie udzielające pomocy poradnie psychologiczno-pedagogiczne czy poradnie zdrowia psychicznego. W takim celu powstają w Polsce Centra Zdrowia Psychicznego, które obecnie realizują swoje zadania wobec osób dorosłych i mają powoli obejmować opieką także młodszych pacjentów [5].

Polecamy także:

• Bezpłatne materiały na temat zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży opublikowane na stronie Ośrodka Rozwoju Edukacji.
• Szkolenia e-learningowe Ośrodka Rozwoju Edukacji w roku szkolnym 2019/2020 dotyczące ochrony zdrowia psychicznego:
  • przeciwdziałania depresji oraz zachowaniom samobójczym,
  • profilaktyka zaburzeń lękowych.
    Szczegóły wkrótce na stronie szkolenia.ore.edu.pl.
• Portale informacyjne i kampanie związane z tematyką suicydalną:
  • Polskie Towarzystwo Suicydologiczne
  • Kampania Zobacz. Znikam
  • Fundacja Zobacz…JESTEM
  • Kampania Forum Przeciw Depresji
  • Stowarzyszenie Aktywnie Przeciwko Depresji
  •  Kampania „Depresja. Naucz się pomagać”
  • Stowarzyszenie na Rzecz Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia”
  • Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia”
• Wsparcie telefoniczne:
  • telefon zaufania dla dzieci i młodzieży 116 111
  • liniawsparcia.pl 800 70 2222

Źródła:

1.     Komenda główna Policji – wybrane statystyki dotyczące zamachów samobójczych po 2017 r.

2.     Artykuł, w którym statystyki komentuje m.in. prof. zw. dr hab. dr h.c. Brunon Hołyst, prezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego

3.     Wywiad z dr hab. n. med. Bartoszem Łozą, kierownikiem Kliniki Psychiatrii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

4.     Artykuł prof. dr hab. n. med. Agnieszki Gmitrowicz, kierownik Kliniki Psychiatrii Młodzieżowej oraz kierownik I Katedry Psychiatrii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

5.     Strona internetowa dotycząca Centrów Zdrowia Psychicznego

Źródło tekstu: https://www.ore.edu.pl/2019/09/10-wrzesnia-2019-swiatowy-dzien-zapobiegania-samobojstwom/

EDUKACJA ZAWODOWA ZORIENTOWANA NA RYNEK PRACY

„Każdy, kto przestaje się uczyć, jest stary (...). Kto kontynuuje naukę - pozostaje młody”-słowa Henry ’ego Forda jeszcze nigdy nie były tak aktualne jak dzisiaj. Rynek pracy zmienia się bardzo dynamicznie. Aby uniknąć wykluczenia z rynku, trzeba wciąż zdobywać nowe kompetencje zawodowe. Jak radzić sobie z tą nową sytuacją na poziomie systemowym? Podpowiadamy!

Rewolucja na rynku pracy

Współczesny świat odznacza się gwałtownym rozwojem technologicznym oraz rosnącymi standardami nabywania nowej wiedzy i umiejętności. Zmienia się świat, który nas otacza, przez co dynamicznie zmienia się rynek pracy, a w konsekwencji - zmieniają się oczekiwania wobec człowieka. Postęp technologiczny, przejawiający się między innymi informatyzacją, automatyzacją i robotyzacją procesów produkcyjnych, stanowiących główne wyznaczniki czwartej rewolucji przemysłowej określanej jako Przemysł 4.0, stawia duże wymagania przed współczesnym pracownikiem. Jak odnaleźć się w takiej rzeczywistości? W dobie niemal nieograniczonego dostępu do informacji tradycyjna ścieżka edukacyjna utraciła monopol na zdobywanie wiedzy. Dlatego tym ważniejsza jest umiejętność uczenia się. Tony Wagner w swojej książce „Global Achievement Gap” wskazuje siedem umiejętności kluczowych dla współczesnego rynku pracy. Jego zdaniem walutę XXI w. stanowią:

1.      umiejętność krytycznego myślenia i rozwiązywania problemów,

2.      współpraca sieciowa i przywództwo poprzez dobry wpływ,

3.      obrotność i elastyczność,

4.      inicjatywa i przedsiębiorczość,

5.      efektywna komunikacja,

6.      dostęp i analiza informacji,

7.      ciekawość świata i wyobraźnia.

        Autor stworzył powyższą listę umiejętności w oparciu o rozmowy z prezesami i dyrektorami największych amerykańskich spółek. Tak zdefiniowane potrzeby rynku pracy są ogromnym wyzwaniem dla współczesnej szkoły. Nie bez powodu na wszystkich etapach edukacji kładzie się coraz większy nacisk na kształtowanie kompetencji koniecznych do dobrego funkcjonowania na rynku pracy. Ważne jest wykształcenie u młodych ludzi odpowiednich postaw zawodowych i właściwej motywacji do uczenia się przez całe życie. Dalsze uczenie się, zarówno w sposób formalny, pozaformalny jak i nieformalny, a co za tym idzie - zdobywanie nowych kompetencji, jest dzisiaj absolutnie konieczne, aby nadążać za zmianami na rynku oraz stanem wiedzy branżowej.

Kształcenie zawodowe na miarę naszych czasów

        W polskiej polityce edukacyjnej ostatnich lat łatwo zauważalny jest wzrost znaczenia kształcenia zawodowego. Kierunek działań, jaki obrano, ma służyć dopasowaniu systemu edukacji do potrzeb pracodawców oraz zwiększeniu mobilności zawodowej absolwentów. Potrzeba wejścia na rynek pracowników z nowymi kwalifikacjami powoduje, że system edukacji musi nadążać za nieuniknionymi zmianami. Dlatego też w Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju jednym z kierunków interwencji jest „lepsze dopasowanie edukacji i uczenia się do potrzeb nowoczesnej gospodarki”^[2]. Zainicjowana w 2017 roku w Polsce reforma szkolnictwa zawodowego odpowiada na potrzeby gospodarcze. Na mocy ustawy o zmianie ustawy - Prawo oświatowe, ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw od pierwszego września bieżącego roku wchodzi w życie wiele zmian w szkolnictwie branżowym. Wprowadzone rozwiązania dotyczą przede wszystkim:

•  organizacji kształcenia w branżowej szkole II stopnia oraz szkole policealnej, a także warunków uruchamiania przez szkołę kształcenia w zawodzie;

•  wzmocnienia udziału pracodawców w kształceniu zawodowym, w tym w realizacji praktycznej nauki zawodu dla uczniów szkół;

•  wzmocnienia nadzoru dyrektora szkoły nad jakością kształcenia prowadzonego u pracodawców;

•  umożliwienia szkołom organizacji krótszych form kursowych;

•  wprowadzenia obowiązku przystępowania przez uczniów do egzaminu zawodowego jako warunku ukończenia szkoły;

•  możliwości realizacji dodatkowych umiejętności w zawodach w celu zwiększenia szansy na zatrudnienie;

•  wprowadzenia obowiązkowych szkoleń branżowych dla nauczycieli zawodu u pracodawców,

•  zasad dotowania publicznych szkół ponadpodstawowych prowadzących kwalifikacyjne kursy zawodowe oraz branżowych szkół II stopnia;

•  zwiększenia dofinansowania pracodawcom kosztów kształcenia uczniów w zawodach deficytowych;

•  ujednolicenia pensum nauczycieli praktycznej nauki zawodu;

•  organizacji i funkcjonowania szkół i placówek prowadzących kształc enie zawodowe;

•  zmiany zasad udzielania akredytacji na kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych.

             Znowelizowane prawo oświatowe dopuszcza możliwość przygotowania uczniów szkół zawodowych w trakcie nauki w szkole do uzyskania dodatkowych uprawnień, zdobycia umiejętności zawodowych lub kwalifikacji rynkowych. Jest to odpowiedź na potrzebę dopasowania modelu kształcenia zawodowego do wymagań stawianych przez współczesny rynek pracy. Efektem zmian ma być umożliwienie absolwentom szkół zawodowych łatwiejszego wejścia na rynek pracy i swobodnego funkcjonowania na nim.

         W Polsce działa już rozwiązanie sprzyjające uczeniu się przez całe życie - Zintegrowany System Kwalifikacji. Porządkuje on funkcjonujące w kraju kwalifikacje, ułatwia porównywanie ich z kwalifikacjami za granicą oraz umożliwia potwierdzenie kompetencji i umiejętności nabytych poza tokiem formalnego nauczania. Co istotne, w opisywaniu wchodzących w skład ZSK kwalifikacji biorą udział przedstawiciele biznesu, dzięki czemu odpowiadają one na aktualne potrzeby rynku. Istotnym i bodaj najbardziej rozpoznawalnym elementem systemu jest Polska Rama Kwalifikacja (PRK) opisująca poziom umiejętności nabytych w ramach danej kwalifikacji i samodzielność zawodową jej posiadacza. PRK umożliwia także odniesienie polskich kwalifikacji do poziomów Europejskiej Ramy Kwalifikacji (ERK), a poprzez ERK - do poziomów kwalifikacji w poszczególnych państwach Unii Europejskiej.

       Od 2017 roku symbol i poziom PRK umieszczany jest na świadectwach wydawanych absolwentom szkół podstawowych i gimnazjów, świadectwach dojrzałości, dyplomach ukończenia studiów i dyplomach potwierdzających kwalifikacje zawodowe. To jednak nie wszystko! Największą rewolucją, jaką wprowadza ZSK, jest możliwość uzyskiwania kwalifikacji rynkowych, których nie ma w ofercie edukacji formalnej, ale które są poszukiwane na rynku pracy. W praktyce oznacza to możliwość poddania się procesowi potwierdzenia kompetencji (tzw. walidacji) w uprawnionej do tego instytucji i uzyskania kwalifikacji. Chodzi o kompetencje, które możemy zdobyć, rozwijając swoje zainteresowania, ucząc się samodzielnie lub po prostu w toku dotychczasowej kariery zawodowej. Dla przykładu - osoba będąca z wykształcenia elektrykiem i pasjonująca się naprawą rowerów, może swoje hobby przekuć w kwalifikację rynkową „Naprawa, konserwacja i modernizacja rowerów”. Zintegrowany System Kwalifikacji oraz rozwiązania wprowadzane aktualnie w edukacji zawodowej stwarzają możliwości kształtowania u uczniów kompetencji niezbędnych na dzisiejszym rynku pracy, poszerzania ich perspektyw poprzez wychodzenie poza główny kierunek kształcenia w stronę kwalifikacji rynkowych, a ponad wszystko - zaszczepiania idei uczenia się przez całe życie.

Doradcy regionalni ds. Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji w woj. podlaskim

Słowa mogą ranić - Hejt w Internecie

Hejt to działanie w internecie wymierzone w indywidualne osoby. To opinia dotycząca konkretnej osoby wyrażona w sposób ostry, raniący i obrażający. Towarzyszy temu często wulgarny język. Hejt można wyrażać w sposób: słowny, pisemny i obrazkowy. Hejt prowadzi do poważniejszego zjawiska jakim jest mowa nienawiści, a ta z kolei do wykluczenia, dyskryminacji i przemocy.

Źródło: http://brpd.gov.pl/sites/default/files/global_dignity_poland_hejt_rodzic_material_edukacyjny.pdf

Hejt w Internecie staje się zjawiskiem coraz częstszym i niesie ze sobą olbrzymie zagrożenie oraz szereg negatywnych konsekwencji. Korzystanie z komputera jest we współczesnym świecie niemal nieodzowne, ale efekty powinny służyć wszystkim uczestnikom życia społecznego, a nie stawać się bronią przeciwko nim.  

Hejt jest formą przemocy psychicznej.

Pamiętaj, w Internecie nikt nie jest anonimowy a konsekwencje niewłaściwych zachowań ponieść można nawet po wielu latach.

Pamiętaj, nie jesteś sam, nie jesteś sama.

Nie poddawaj się hejtowi. 

W razie potrzeby skontaktuj się z pracownikami poradni, pedagogiem szkolnym, policją.

Hejt w Internecie a kodeks karny

Hejt jest działaniem podlegającym karze. Na podstawie zapisów kodeksu karnego, hejt może być ścigany z następujących artykułów:

• 212 § 1., dotyczący zniesławienia: „Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności”.
• 216 § 2., dotyczący zniewagi: „Kto znieważa inną osobę za pomocą środków masowego komunikowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku”.
• Art. 196, dotyczący obrazy uczuć religijnych: „Kto obraża uczucia religijne innych osób, znieważając publicznie przedmiot czci religijnej lub miejsce przeznaczone do publicznego wykonywania obrzędów religijnych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2”.
• 133, dotyczący znieważenia RP:” Kto publicznie znieważa Naród lub Rzeczpospolitą Polską, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3”.
• 257, dotyczący znieważenia grupy ludności: ”Kto publicznie znieważa grupę ludności albo poszczególną osobę z powodu jej przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, wyznaniowej albo z powodu jej bezwyznaniowości lub z takich powodów narusza nietykalność cielesną innej osoby, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3”. ( źródło:  Hejt w internecie – odpowiedzialność i jak walczyć Arkadiusz Szczudło | 11 czerwca 2018
•  

Ważne informacje znajdziesz na:

·         https://jestnaswiecej.pl/

·        http://brpd.gov.pl/sites/default/files/global_dignity_poland_hejt_dziecko_material_edukacyjny.pdf

opracowała: Joanna Truszkowska

Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna nr 2 w Łomży zaprasza dzieci z klas IV –VI  na przesiewowe badania Testem Uzdolnień Wielorakich

Test Uzdolnień Wielorakich − Diagnoza i wspomaganie w rozwoju dzieci uzdolnionych

„Każde dziecko jest wyjątkowe, jedyne w swoim rodzaju”  

Gardner, H. (2002). Inteligencje wielorakie. Teoria w praktyce. Poznań: Media Rodzina

Diagnoza ucznia zdolnego stanowi jedno z ważnych zagadnień w edukacji. Podstawowym zadaniem procesu diagnostycznego w środowisku dzieci zdolnych jest:

• wczesne zidentyfikowanie potencjału dziecka,
• szerokie ujęcie diagnozowanych zdolności,
• wystandaryzowany sposób pomiaru,
• wielowymiarowy pomiar.

Każde dziecko ma prawo do nowoczesnej i efektywnej edukacji na miarę własnych możliwości. Istotnym problemem w edukacji jest jej efektywność. Czas pobytu w szkole musi być wykorzystany z pożytkiem dla ucznia. Skuteczna edukacja to edukacja, która:

·        respektuje to, jak uczy się mózg, uwzględnia predyspozycje zmysłowe i to, jak wielozmysłowo człowiek poznaje świat

·         dostosowana do możliwości uczniów, uwzględniająca ich potrzeby i zainteresowania; w której każdy uczeń traktowany jest wyjątkowo, zgodnie ze swoim indywidualnym, niepowtarzalnym profilem inteligencji

Diagnoza w zakresie uzdolnień może być pomocna w określeniu indywidualnego profilu osoby badanej. Dzięki temu możliwy jest opis zalet dziecka, jego, predyspozycje twórczych i silne strony, a tym samym wskazuje na dostosowane do osoby ścieżki nauczania i rozwoju. Spójność między indywidualnymi predyspozycjami a otrzymywanym wsparciem powoduje zwiększenie satysfakcji z pracy, silniejszą motywacją i świadomością samego siebie.

Źródło:

1.www.ore.edu.pl

2. W. Poleszak R. Porzak G. Kata A. Kopik, Diagnoza i wspomaganie w rozwoju dzieci uzdolnionych Test Uzdolnień Wielorakich i materiały dydaktyczne, Warszawa 2014